ေသျခင္းေကာင္းေသာ ဘ၀ လားရာေကာင္းေသာ ဂတိ

နိဒါန္း

“သူေသဆုိသည္မွာ ေဆြမ်ဳိးမိဘမ်ားႏွင့္ ေနာင္ဘယ္ေသာအခါမွ ျပန္မေတြ႕ရေတာ့ေသာသူ ျဖစ္ပါသည္”ဟု ဘုရားေလာင္း သိဒၶတၳမင္းသား နိမိတ္ႀကီးေလးပါးျမင္ရာတြင္၊ ရထားထိန္းေမာင္ဆန္၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ျဖစ္ပါသည္။ လူတုိင္းသည္ မိဘေဆြမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ အတူတကြ၊ ထာ၀ရေနလုိၾကပါသည္။ လူတုိင္းမေသလုိၾကပါ။ ေသရမည္ကုိ ေၾကာက္ၾက၏။ သုိ႔ေသာ္ ေလာက၌ မေသသူမရွိ၊ မေသရန္ အမ်ဳိးမ်ဳိးႀကံဆေနၾကေသာ္လည္း မေသရန္ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ၾကပါ။ ပုခက္ေပၚေရာက္သူတုိင္း ေခါင္းထဲေရာက္ၾကရမည္ ဆုိသည့္အတုိင္း ေမြးဖြားလာေသာ သတၱ၀ါမွန္သမွ် ေသျခင္းတရားကုိ ေရွာင္လႊဲမရ၊ မုခ်မေသြ ေသဆုံးၾကရေပမည္။

    ဘ၀ဆုိသည္မွာ ေနခြင့္ရသေလာက္ ေနရျခင္းသာျဖစ္၏။ ေနခ်င္သေလာက္ေန၍ မရပါ။ အကန္႔အသတ္ရွိပါသည္။ မည္သည့္အခ်ိန္အခါတြင္ ေသဆုံးၾကရမည္ကုိလည္း မသိႏုိင္ၾကပါ။ ေသခါနီးေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ အလဲြလဲြအမွားမွား ျဖစ္တတ္ၾကပါသည္။ အက်ဳိးဆက္အားျဖင့္လည္း ေနာက္ဘ၀လားရာဂတိမ်ား၊ မေကာင္းႏုိင္ၾကပါ။ ဘ၀ေဟာင္းကုိ ဘ၀ေကာင္းႏွင့္လဲႏုိင္ရန္ မွန္မွန္ကန္ကန္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျဖင့္ ေသဆုံးႏုိင္ၿပီး ေကာင္းေသာ ဘ၀သစ္ကုိ ရရွိရန္ျပင္ဆင္ထားၾကရပါမည္။ ဤစာအုပ္ကုိ

ေသျခင္းေကာင္းေသာ ဘ၀ လားရာေကာင္းေသာ ဂတိ

နိဒါန္း

“သူေသဆုိသည္မွာ ေဆြမ်ဳိးမိဘမ်ားႏွင့္ ေနာင္ဘယ္ေသာအခါမွ ျပန္မေတြ႕ရေတာ့ေသာသူ ျဖစ္ပါသည္”ဟု ဘုရားေလာင္း သိဒၶတၳမင္းသား နိမိတ္ႀကီးေလးပါးျမင္ရာတြင္၊ ရထားထိန္းေမာင္ဆန္၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ျဖစ္ပါသည္။ လူတုိင္းသည္ မိဘေဆြမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ အတူတကြ၊ ထာ၀ရေနလုိၾကပါသည္။ လူတုိင္းမေသလုိၾကပါ။ ေသရမည္ကုိ ေၾကာက္ၾက၏။ သုိ႔ေသာ္ ေလာက၌ မေသသူမရွိ၊ မေသရန္ အမ်ဳိးမ်ဳိးႀကံဆေနၾကေသာ္လည္း မေသရန္ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ၾကပါ။ ပုခက္ေပၚေရာက္သူတုိင္း ေခါင္းထဲေရာက္ၾကရမည္ ဆုိသည့္အတုိင္း ေမြးဖြားလာေသာ သတၱ၀ါမွန္သမွ် ေသျခင္းတရားကုိ ေရွာင္လႊဲမရ၊ မုခ်မေသြ ေသဆုံးၾကရေပမည္။

    ဘ၀ဆုိသည္မွာ ေနခြင့္ရသေလာက္ ေနရျခင္းသာျဖစ္၏။ ေနခ်င္သေလာက္ေန၍ မရပါ။ အကန္႔အသတ္ရွိပါသည္။ မည္သည့္အခ်ိန္အခါတြင္ ေသဆုံးၾကရမည္ကုိလည္း မသိႏုိင္ၾကပါ။ ေသခါနီးေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ အလဲြလဲြအမွားမွား ျဖစ္တတ္ၾကပါသည္။ အက်ဳိးဆက္အားျဖင့္လည္း ေနာက္ဘ၀လားရာဂတိမ်ား၊ မေကာင္းႏုိင္ၾကပါ။ ဘ၀ေဟာင္းကုိ ဘ၀ေကာင္းႏွင့္လဲႏုိင္ရန္ မွန္မွန္ကန္ကန္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျဖင့္ ေသဆုံးႏုိင္ၿပီး ေကာင္းေသာ ဘ၀သစ္ကုိ ရရွိရန္ျပင္ဆင္ထားၾကရပါမည္။ ဤစာအုပ္ကုိ

တစ္ရာႏွင့္ တစ္ရက္

(၁)

    “သီလမရွိသူရဲ႕ အႏွစ္တစ္ရာ အသက္ရွင္ရျခင္းထက္ သီလရွိသူရဲ႕ တစ္ရက္သာအသက္ရွင္ရျခင္းက အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပုိၿပီး ျမင့္ျမတ္ပါတယ္” (ဗုဒၶ)

    ကာယကံ အမွားအယြင္းမ်ား ေရွာင္ၾကဥ္မႈ၊ ၀စီကံ အလြဲအေခ်ာ္မ်ား ေစာင့္ထိန္းမႈကုိ သီလလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ မျပဳသင့္တဲ့ ကုိယ္မႈလုပ္ရပ္ေတြ မျပဳ၊ မေျပာသင့္တဲ့ ႏႈတ္ထြက္စကားေတြ မေျပာဘဲ ကုိယ္နဲ႔ ႏႈတ္ကုိ ေစာင့္စည္း ထိန္းသိမ္းႏုိင္တဲ့သူဟာ သီလရွိတဲ့သူပါ။
    ကုိယ္အမွား၊ ႏႈတ္အမွား ျပဳထားတဲ့သူ(သီလမရွိတဲ့သူ)ရဲ႕ စိတ္အစဥ္ဟာ ေနာင္တတရားေတြနဲ႔ ပူေလာင္ကၽြမ္းၿမိဳက္ေနပါတယ္။ စိတ္ပူေလာင္ေနသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႀကံစည္ေတြးေခၚမႈ၊ ဆုံးျဖတ္လုပ္ကုိင္မႈေတြဟာ အမွားေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနမွာပါ။ ဒါမွမဟုတ္ အမွားေတြ ေရာေႏွာေနမွာပါ။
    ဒါနဆုိတာ မွန္ကန္တဲ့ လုပ္ရပ္တစ္ခုပါ။ ဒါေပမဲ့ သီလမရွိသူရဲ႕ ဒါနဟာ ၾကြက္ေခ်းေရာေနတဲ့ ဆြမ္းဆန္လုိျဖစ္ေနလုိ႔ အက်ဳိးေပးမစင္ၾကယ္ႏုိင္ပါဘူး။ သီလရွိသူရဲ႕ ဒါနကေတာ့ အေမႊးေသတၱာထဲက ေလွာင္ထားတဲ့ သေလးဆန္နဲ႔အလားတူလုိ႔ အက်ဳိးေပးလည္း စင္ၾကယ္၊ အက်ဳိးရလည္း ႀကီးက်ယ္ခမ္္းနားပါတယ္။
    သီလမရွိေတာ့ စိတ္မေအးခ်မ္း၊ စိတ္မေအးခ်မ္းေတာ့ စိတ္မတည္ၿငိမ္၊ စိတ္မတည္ၿငိမ္ေတာ့ အသိဥာဏ္မထြက္၊ သီလပ်က္ရင္ သမာဓိေရာ၊ ပညာေရာ ျဖစ္ခြင့္မရွိေတာ့ပါဘူး။ သီလရွိရင္ေတာ့ စိတ္ေအးခ်မ္းတဲ့အတြက္ သမာဓိေရာ၊ ပညာေရာ ျပည့္ျပည့္၀၀ အားေကာင္းႏုိင္ပါတယ္။
    ဒါေၾကာင့္လည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္က “သတိပ႒ာန္တရား ပြားမ်ားတဲ့သူဟာ သီလတည္းဟူေသာ ေျမႀကီးေပၚမွာ ရပ္တည္ၿပီး ပြားမ်ားရမယ္” လုိ႔ မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။  သီလေစာင့္ထိန္းရင္း ပြားမ်ားေနတဲ့ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာကသာ မဂ္လမ္း၊ ဖုိလ္လမ္း ေျဖာင့္ၿပီး နိဗၺာန္ကုိ ဆုိက္ေရာက္ေစႏုိင္မွာပါ။
    ေမတၱယ်ျမတ္စြာဘုရားကုိ ဖူးေျမာ္ခ်င္လုိ႔ ၀ိပႆနာ အားမထုတ္ေသးဘဲ ေနတဲ့ မဟာသံဃရကၡိတမေထရ္ ေသရာေညာင္ေစာင္း ေလ်ာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ အလုပ္အေကၽြးရဟန္းငယ္က “အရွင္ဘုရား ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူေတာ့မယ္ဆုိတဲ့ သတင္းေၾကာင့္ ၁၂-ယူဇနာ ပတ္၀န္းက်င္က လူေထာင္ေသာင္းမ်ားစြာ ႀကိတ္ႀကိတ္တုိး စု႐ုံးေရာက္ရွိေနပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ ပုထုဇဥ္ဘ၀နဲ႔ အရွင္ဘုရားစုေတမွန္းသိသြားရင္ သူတုိ႔ စိတ္ႏွလုံး မသာမယာ ျဖစ္သြားၾကပါလိမ့္မယ္ဘုရား” လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားတဲ့အတြက္ လဲေလ်ာင္းေနရာမွ ထူမတ္ခုိင္းၿပီး ရဟန္းငယ္ကုိ အခန္းအျပင္ဘက္ ေခတၱထြက္ေနေစပါတယ္။
    ရဟန္းငယ္ အခန္းအျပင္ဘက္ေရာက္တယ္ဆုိရင္ဘဲ မေထရ္ျမတ္က လက္ေဖ်ာက္တီးၿပီး အခန္းထဲ ျပန္၀င္ခဲ့ဘုိ႔ အမွတ္သေကၤတ ေပးလုိက္ပါတယ္။ ရဟန္းကိစၥၿပီးသြားၿပီ၊ ရဟႏၲာျဖစ္သြားၿပီဆုိတဲ့ သေဘာေပါ့။
    “အရွင္ဘုရား၊ အခုလုိ ေသေကာင္ေပါင္းလဲ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ရဟႏၲာျဖစ္ေအာင္ ျမန္ျမန္ႀကီးက်င့္ႏုိင္တာ ထူးဆန္းလွပါတယ္ဘုရား”
    “တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ မထူးဆန္းပါဘူး ငါ့ရွင္၊ ထူးဆန္းတာက ....... တပည့္ေတာ္ဟာ ရဟန္းျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ဘယ္အမႈမ်ဳိးကုိမွ သတိဥာဏ္မပါဘဲ မွားမွားယြင္းယြင္း ခၽြတ္ခၽြတ္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ မျပဳခဲ့ဖူးတာပါပဲ။ ရဟန္းျဖစ္ကတည္းက တပည့္ေတာ္ရဲ႕ သီလဟာ ထက္၀န္းက်င္ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းခဲ့ပါတယ္ ငါ့ရွင္”
    ကုိယ့္ရဲ႕ အၾကြင္းမဲ့ျဖဴစင္တဲ့ သီလကုိ ဆင္ျခင္ရင္း ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ပီတိပါေမာဇၨ - ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္မႈကုိ အေျခခံၿပီး ၀ိပႆနာ႐ႈပြားလုိက္တာ စကၠန္႔ပုိင္းအတြင္းမွာပဲ အာသေ၀ါကုန္ခမ္း ရဟႏၲာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
    သီလနဲ႔ တစ္ရက္ အသက္ရွင္ရရင္ေတာင္ ျမတ္တယ္ဆုိမွေတာ့ အႏွစ္တစ္ရာပတ္လုံး သီလနဲ႔ အသက္ရွင္ရရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္လုိက္မလဲ .......။

(၂)
    “သမာဓိမရွိသူရဲ႕ အႏွစ္တစ္ရာ အသက္ရွင္ရျခင္းထက္ သမာဓိရွိသူရဲ႕ တစ္ရက္တာအသက္ရွင္ရျခင္းက အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပုိၿပီး ျမင္ျမတ္ပါတယ္” (ဗုဒၶ)

Nyheter from NA

Hallsberg

Publicerad 19 jul 2016 04:55 Uppdaterad 21 jul 2016 16:40

Lärare. Munken U Sobhana står för undervisningen under veckan.

Ceremoni för munkar i buddhisttemplet Fyra män levde traditionellt som munkar

Under den gångna veckan har det varit stort firande på buddisttemplet Tiratana i Hjortkvarn, en traditionell buddhistisk högtid där några medlemmar lever som munkar under fyra dagars tid.

Rätta text- och faktafel

Relaterat

Gående meditation. En del av meditationen sker i rörelse, där både munkar och lekmän deltar.

Ses varje år. Cherry, Ningklea, Sein och Dayn ses på somrarna i Hjortkvarn. De deltar i undervisningen men hinner också med en hel del lek.

Lektioner. Både lekmän och munkar deltar i templets undervisning.

“မီး(၁၁)ျဖာေလာင္မွဳ မဂၢင္ေရႏွင့္ ေဆးေၾကာျပဳပါ”

 အမာတြင္ စိန္ေက်ာက္၊
အေမာက္တြင္ ျမင့္မိုရ္၊
အပ်ိဳတြင္ ကုမၼရီ၊
အဆီတြင္ ျခေသၤ့၊
အေကြ႕တြင္ ဝဂၤဘာ၊
အသာတြင္ လဝန္း၊
အထြန္းတြင္ ေနသူရိန္၊
အလိန္တြင္ နဂါးပတ္၊
အျမတ္တြင္ ဘုရား၊
အမွားတြင္ ဒိ႒ိ၊
အၿငိတြင္ သံေယာဇဥ္၊
အပူတြင္ ကိေလမီး။

  ဟူေသာဆို႐ိုးစကားရွိရာတြင္ အပူတစ္ကာ့အပူထဲတြင္ သတၱဝါတို႔အတြက္ ကိေလသာအပူမီးသည္
ကမၻာမီးေလာင္တာထက္ပင္ ျပင္းထန္ပါသည္။ သတၱဝါမ်ားကို ကိေလသာမီးက အၿမဲေလာင္ေနပါသည္။

ထိုမီးမ်ားသည္ မ်က္စိျမင္ရာမွာလည္းေကာင္း၊ နား ၾကားရာမွာ လည္းေကာင္း၊
ႏွာေခါင္း နံေနရာမွာလည္းေကာင္း၊ လွ်ာအရသာခံစားရမွာလည္းေကာင္း၊ ခႏၶာကိုယ္အေတြ႕မွာလည္းေကာင္း၊ စိတ္ကူးအၾကံအစည္မွာလည္းေကာင္း ေလာင္ေနပါသည္။

မ်က္စိက ႐ူပါ႐ံုအဆင္းကိုျမင္ေသာ္ ေလာဘကိေလသာမီးေတြ ေလာင္ပါသည္။

ကိုယ္မႏွစ္သက္ေသာအာ႐ံုမ်ားကိုေတြ႕ေသာ္ မ်က္စိကေန ေဒါသမီးေတြေလာင္ပါသည္။

႐ုပ္နာမ္အသိတရားမသိလွ်င္ ေမာဟမီး ေလာင္ပါသည္။ထိုမီးမ်ားကို ေရျဖင့္ ၿငိမ္း၍မရပါ။
မဂၢင္ေရျဖင့္ၿငိမ္းမွသာ ရႏိုင္ပါသည္။မဂၢင္ေရႏွင့္ မည္သို႔ၿငိမ္းမည္နည္း။

-မ်က္စိကျမင္ေသာအခါ ျမင္သည္ဟု ႐ွဳမွတ္ရမည္။
-နားကၾကားေသာအခါ ၾကားသည္ဟု ႐ွဳမွတ္ရမည္။
-ႏွာေခါင္းကနံေသာအခါ နံသည္ဟု ႐ွဳမွတ္ရမည္။
-လွ်ာကစားေသာအခါ စားသည္ဟု ႐ွဳမွတ္ရမည္။
-ကိုယ္ကေတြ႕ထိေသာအခါ ေတြ႕ထိသည္ဟု ႐ွဳမွတ္ရမည္။
-စိတ္ကၾကံစည္ေသာအခါ ၾကံစည္သည္ဟု ႐ွဳမွတ္ရမည္။

ဤသို႔႐ွဳမွတ္ျခင္းသည္ ခႏၶာကိုယ္မွာ ေလာင္ေနေသာမီးကို မဂၢင္ေရႏွင့္ ၿငိမ္းေစျခင္း မည္ပါသည္။

ဤသို႔႐ွဳမွတ္မွဳသည္ပင္ မဂၢင္ငါးပါးကိုအလိုလို